چگونه کفشهای براقی داشته باشیم

آیا شما هم از اینکه کفش هایتان تنها چند ساعت پس از خرید آنها کهنه به نظر می رسند، خسته شده اید؟ آیا می خواهید که کفشهایتان به خوبی اولش باشد؟ نگران نباشید؛ با لوازم ساده و دم دستی و دنبال کردن نکات زیر می توانید روش های ساده ای رابیاموزید که به کمک آنها کفش های خود را براق و پرجلوه سازید.
قدم اول)
گردو غبار و کثیفی را با یک چتکه کفش پاک کن و واکس براق کننده یا یک دستمال مرطوب از سطح کفش خود پاک کنید.
قدم دوم)
قوطی واکس یا کرم براق کننده کفشی انتخاب کنید که با چرم کفشتان مناسب و هماهنگ است.
قدم سوم)
از چتکه واکسی استفاده کنید که میزان مناسبی از واکس را برروی سطح کفش استعمال می کند. با حرکات مدور واکس بزنید تا اینکه چرم پوشش تیره و کدری داشته باشد. برای قسمتهای ظریف و درزهای کفش از یک مسواک قدیمی استفاده کنید.
قدم چهارم)
۱۵ دقیقه صبر کنید تا اینکه واکس خشک بشود.
قدم پنجم)
سپس کفش یا چکمه خود را با یک چتکه براق کننده واکس بزنید.
قدم ششم)
برای براق و درخشان کردن کفشتان از یک دستمال نخی پاکیزه مانند یک زیرپوش یا تی شرت کهنه استفاده کنید.
▪ دقت کنید که:
ـ چرم جیر، چرم مخمل نما و چرم برقی را واکس نزنید.
ـ واکس های کفش فوری معمولا چندان دوام ندارد و ممکن است به چرم کفش آسیب برساند.
ـ از واکس مشکی برای تغییر رنگ چرم قهوه ای استفاده نکنید

یکی مال من، یکی مال تو

● مردم درباره قوانین هنگام عقد چه می گویند؟ 
ازدواج تنها موضوعی است که همه آدم ها را حتی با یک قرن تفاوت سنی و اختلاف نظر سر ذوق می آورد و لبخندشان را از بنا گوششان هم آن طرف تر می کشد. کمتر پیش می آید کسی از این موضوع خوشش نیاید، مگر اینکه خاطره بسیار ناگواری داشته باشد.
وگرنه آنها که زندگی مشترک خوبی هم ندارند صحبت از ازدواج فرزندانشان که پیش کشیده می شود، اگر باب میلشان باشد، به همین شعف دچار می شوند. برای ما نقد کردن راحت است اما انگار همین شادی بیش از حد است که باعث می شود آنها که توی گودند وقت ازدواج به روزی که همه کارها به کام نباشد فکر نکنند و از حرف زدن و سوال و جواب کردن درباره «بهترین قانون برای حفظ عدالت مالی بین زوجین (به ویژه بعد از طلاق)» طفره بروند. اما عندالاستطاعه شدن مهریه (همان حقی که کی داده کی گرفته) آدم را به فکر وامی دارد برای یافتن قانون حمایت کننده یی که حقی ضایع نکند.
جوان تر ها بیشتر از سایرین به این موضوع فکر می کنند و به همین دلیل وقتی سوالی در این زمینه پرسیده می شود اکثراً جوابی آماده دارند. البته اگر به اندازه پولیا (۲۴ ساله و منشی) شوخ طبع نباشند و نگویند؛ «دلت خوشه؟ اول شوهر پیدا کنیم بعد به این مسائل فکر می کنیم، اصلاً مهم تفاهمه»
مریم و راحیل (هر دو ۲۲ساله و دانشجو) مهریه را به سایر قوانین ترجیح می دهند؛ راحیل با این استدلال که «ممکن است در طول زندگی مرد ثروت زیادی به دست بیاورد اما بعد آن را از دست بدهد. این وسط تکلیف زحمات زن چه می شود؟ مهریه تنها راهی است که این مشکل را حل می کند.» و مریم به این دلیل که «ممکن است مهریه یی که من تعیین می کنم بیشتر از نصف ثروت شوهر آینده ام باشد. آن وقت اگر بخواهیم اموال را نصف کنیم به ضرر من می شود.» 
«کلثوم» (۲۴ساله و دانشجوی کارمند) قوانین کشورهای مترقی را ترجیح می دهد؛ «مهریه قانون پرایرادی است. در خیلی از موارد زن مجبور می شود از حقش بگذرد، در بعضی موارد هم مرد به خاطر نداشتن توان مالی برای پرداخت مهریه به دردسر می افتد. نصف کردن همه چیز قانون کامل تری است.»
بیشتر هم سن و سال های کلثوم چنین استدلالی دارند و مثل او فکر می کنند. اما عده یی هم چون مهریه را قانونی اسلامی می شناسند ماندگاری اش را لازم می دانند. مثلاً هانیه (۲۰ساله و دانشجو) که از عندالاستطاعه شدن مهریه عصبانی است، می گوید؛ «مهریه تنها حقی است که زن دارد. از اول اسلام هم عندالمطالبه بوده و حالا شرط جدید برایش گذاشته اند. نمی دانم چه بگویم. مهریه یک قانون اسلامی است و همین اسلام هم گفته که باید عندالمطالبه باشد.»
زهرا (۲۳ ساله و بیکار) با تقسیم اموال موافق است به شرطی که حق طلاق و حضانت فرزند با زن باشد. الهام (۱۹ ساله و دانشجو) معتقد است؛ «به نظر می رسد تقسیم اموال بعد از ازدواج بهتر باشد. اما این به آن معنی است که زن بین زندگی و اموالش باید یکی را انتخاب کند. هر چند که مهریه هم بر خلاف آنچه از اسمش برمی آید در عمل همین طور است.» 
سارا (۲۱ ساله و دانشجو) شعری از نزار قبانی شاعر عرب می خواند؛ «دوستت دارم و سر بازی ها با تو لجبازی نمی کنم، هر دو ماهی مال تو باشد، تو مال من.» و اضافه می کند؛ «البته روزی که باید ماهی ها را هم تقسیم کرد آمدنش دور از ذهن نیست. آن روز باید گفت یکی مال تو باشد، یکی مال من.»
جواد (۲۴ ساله و دانشجوی کارمند) که به تازگی ازدواج کرده می گوید؛ «مهریه قانون خوبی نیست. فرض کنید ۶۰۰ سکه می شود ۶۰ میلیون، من الان سرجمع ۵ میلیون هم ندارم، اما هر وقت داشتم نصفش مال زنم. حرفی نیست.» محمدجواد (۲۲ ساله و دانشجو) و محمد (۲۳ ساله و مترجم) هم با بیان هایی متفاوت حرف جواد را تایید می کنند.
مجتبی (۲۴ ساله راهنمای تورهای مسافرتی) حالت دوم را گاهی درست تر می داند اما معتقد است شرایط همه چیز را تعیین می کند و نمی توان نظری کلی داد. علی (۲۸ ساله و مولف) «تقسیم اموال کسب شده پس از ازدواج» را درست تر می داند و احمد (۲۴ ساله و دانشجو) می گوید؛ «برای پرداخت مهریه هیچ تضمینی وجود ندارد. اموال از نظر دسترسی بهتر به نظر می آید.» 
امیر (۳۵ ساله و مهندس) به «هیچ کدام» رای می دهد؛ «تقسیم درآمد و مسوولیت در حین زندگی مهم است.» پدر و مادرها نظرات متفاوتی دارند. اعظم خانم (۵۰ ساله و خانه دار) تقسیم اموال مشترک را درست تر می داند چون معتقد است؛ «اگر مرد توانایی مالی نداشته باشد مهریه نمی دهد. زن اگر مجبور به جدایی باشد در این صورت از نظر مالی چیزی به دست نمی آورد.» 
فاطمه خانم (۳۲ ساله و خانه دار) با مهریه موافق است؛ «از مهریه می شود به جای خیلی حقوق دیگر استفاده کرد. مثلاً اگر مشکلی پیش بیاید این شانس وجود دارد که بتوان با بخشیدن مهریه حق طلاق یا حضانت فرزند را به دست آورد. اما اگر صرفاً قرار باشد اموال نصف شود از این لحاظ حقوق زن ها باز هم پایمال می شود. اگرچه نمی شود از مشکلاتی که مهریه های سنگین و به اجرا گذاشتن آنها برای مردها به وجود می آورد هم چشم پوشید. اما لااقل در این شرایط مهریه را قسط بندی می کنند. وقتی مادر بچه اش را بخواهد چه می کنند؟»
شیواخانم (۳۵ ساله و منشی) با مهریه موافق است چون «ممکن است مرد مال زیادی نداشته باشد. آن وقت به زن هیچ چیز نمی رسد. مهریه اگر ۵۰۰ سکه هم باشد خودش ۵۰ میلیون تومان است.»
ربابه خانم (۴۰ ساله و خانه دار) با هر دو موافق است؛ «مهریه باید باشد. چون بالاخره یک رسم قدیمی است و سنت را نمی شود نادیده گرفت. اما اموال هم باید نصف بشود تا زن هم از زحمتی که کشیده سهمی ببرد.»
مریم خانم (۳۸ ساله و معلم) هیچ کدام. محکم می گوید؛ «در هر صورت راهی پیدا می کنند و حق زن را نمی دهند.» علی آقا (۵۰ ساله و راننده تاکسی) می گوید؛ «این حرف ها چیست خانم، من هر چی دارم مال زنم است.» اما اضافه می کند؛ «اگر مهریه از توانایی من بالاتر باشد چطور بپردازم؟ من فقط همین یک تاکسی را دارم. خدا را شکر که زمان های ما مهریه سنگین رسم نبود. الان اگر معادل سازی هم بکنند می شود یک میلیون. البته گفتم که من هر چی دارم متعلق به خانمم است. ما واقعاً این حرف ها را با هم نداریم.» محمدآقا (۴۲ ساله و پزشک) هم با بیانی دیگر حرف علی آقا را تایید می کند؛ «هر چه بعد از ازدواج به دست بیاید حاصل زندگی مشترک و متعلق به دو طرف است. اما مهریه اگر کم باشد به ضرر زن است و پاسخگوی زحمت هایی که کشیده نیست. اگر زیاد باشد به ضرر مرد است و دور از انصاف.»
آقاتوحید (۴۵ ساله و فرش فروش) معتقد است؛ «مهریه رسم خوبی است. هم اسلامی است و هم سنت. اما اینکه مهریه ها در اثر چشم و هم چشمی سنگین شده اصلاً درست نیست.»
از سکینه خانم هفتاد و سه ساله که می پرسی آرزو می کند این شتر زودتر در خانه هر جوانی بخوابد، بی حرف پیشکی وصلتی سر بگیرد و سور و سات عروسی به پا شود اما «خدا نیاورد آن روز را که کدورتی پیش بیاید»، «مرد که خوب باشد حق زن را می دهد». اگر خوب نبود چه؟ «خدا آن روز را نیاورد». اگر آن روز آمد چه؟ «قانون باید از زن حمایت کند». از مرد چه؟ 
و اینگونه مادربزرگ ها هم عاقبت به قانون نصف کردن اموالی که در زندگی مشترک به دست آمده رای می دهند. اما جمله شان را با نقطه آن دعای همیشگی به پایان می برند؛ «الهی عاقبت به خیر بشی مادر،»
چندی پیش حسینعلی امیری معاون قوه قضاییه در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور بخشنامه یی به این مضمون صادر کرد؛ «سردفتران ازدواج مکلفند در موقع اجرای صیغه عقد و ثبت واقعه ازدواج در صورتی که زوجین در نحوه پرداخت مهریه بر عندالا ستطاعه مالی زوج توافق نمایند به صورت شرط ضمن عقد درج و به امضای زوجین برسد.»
این بخشنامه در حالی صادر شد که گفته می شد قرار است از تعداد مردانی که بنا به اجرای قانون عندالمطالبه بودن مهریه به زندان می افتند جلوگیری کند. ماجرای عندالاستطاعه شدن مهریه اعتراض بسیاری از حقوقدانان و فعالان حقوق زنان را در پی داشت. گروه اجتماعی در دو صفحه ۸ و ۱۳ می کوشد به واکاوی مساله مهریه و قوانین ازدواج در ایران و جهان بپردازد و نظر کارشناسان و مردم را در این زمینه منعکس کند

۱۰ کلید طلایی که زن شیک باید داشته باشد

مجلات مختلف همچون الی و ووگ چیزهای زیادی در مورد نحوه لباس پوشیدن می گویند، اما واقعیت این است که زنان همانند مردان نیاز به چیزهای دارند که داشتن آنها برای اینکه شیک و مد باشند، ضروری است و بدون آنها مثل این است که یک راهبه و فرد روحانی بدون دعا و نماز باشد.
۱) یک پیراهن مشکی:
داشتن آن برای هر زنی ضروری است. این لباس اشخاصی مانند آدری هیپبرن درفیلم صبحانه ای برای تیفانی و مونیکا بلوچی در فیلم مالن را ماندگار کرد. پیراهن مشکی لباسی است که می توان آن را در تمام موقعیتها و در هر زمان و مکانی پوشید.
۲) یک کیف دستی شیک و با کیفیت خوب:
کیف هایی که از مواد خوبی تهیه شده باشند و ظاهر شیکی داشته باشند، باعث می شوند که به شما توجه شود. کیف نخستین چیزی که افراد متخصص مد و خوش سلیقه در افراد مشهور به آن توجه می کنند.
۳) عینک آفتابی: 
عینکها مکمل صورت شما هستند و زمانی که آن را به چشم می زنید، شما را اسرار آمیز و مرموز نشان می دهند.
۴) یک دستبند یا النگوی طلا: 
به شما زیبایی و شیکی خاصی می بخشد. خصوصا اگر دستبندی داشته باشید که نام شما در سرتاسر آن نوشته شده باشد.
۵) عطری گرانبها و خوشبو: 
بوی فریبنده و برانگیزنده عطری عالی، حسی از جذابیت و فریبندگی و مرموز بودن را به شما می بخشد. این عطر باعث می شود که فردی آن را بو کرده است، بخواهد تا شما را بشناسد و اسرار شخصیت شما را بداند.
۶) کفش هایی عالی با پاشنه بلند: 
این کفش ها ظاهر شما را برازنده تر می کنند و با آنها زیباتر قدم بر می دارید.
۷) کت پوست و خز یا کتی از چرم عالی: 
خواه شما به خز اعتقاد داشته باشید یا نه( در این صورت می توانید از نمونه مصنوعی استفاده کنید) یک کت خز همیشه قابل پوشیدن است و همیشه زیبا و شیک است. خزهای گران قیمت، پوست سمور و روباه است و نمونه ارزان، پوست و خز خرگوش است. یادتان باشد یک کت از چرم بسیار عالی می تواند جایگزین یک کت خز شود.
۸) یک ساعت جواهرنشان و شیک: 
نیازی نیست که مارک خیلی معروف و گرانی باشد. فقط کار کند و شیک و زیبا باشد.
۹) روسری های ابریشمی: 
این نوع روسری ظاهر شما را بهتر نشان می دهد و هیچ وقت از مد نمی رود.
۱۰) اعتماد به نفس: 
اینکه لباس را به خوبی بپوشید و با اعتماد به نفس رفتار کنید، هیچ هزینه ای برای شما ندارد. خودتان باشید و به خودتان اعتقاد داشته باشید

آداب‌لباس‌پوشیدن‌در‌خانه

در خانه باز می‌شود؛ مثل همیشه رأس ساعت، آقای شوهر از در وارد می‌شود. خنده‌اش می‌گیرد. خبری هست؟ نه! هیچ‌ خبری نیست و نه قرار است باشد اما خانه مثل همیشه نیست. بچه‌ها هم حتی عوض شده‌اند. دلشان می‌خواهد بی‌خود بخندند. مادر را که نگاه می‌کنند بیشتر خنده‌شان می‌گیرد... چه خبر است؟
▪ ایستگاه
زن مثل همیشه نیست. از کنار آینه بی‌تفاوت نمی‌گذرد. می‌ایستد. نگاهی به خود می‌کند، به صورتش؛ به دایره گردی که زیرگرد خستگی مخفی شده، و همه‌چیز از اینجا آغاز می‌شود؛ از نگاه کردن به خود.
▪ مدار صفر درجه
نگاه کن، نه به آسمان و نه به زمین، بلکه به خودت. آن هم نه از روی عکس‌ها و میان جمع پر هیاهوی آدم‌های داخل فیلم، بلکه از صفحه آینه!
فرقی نمی‌کند این نگاه را من با نشانی یک پدر به آینه بیندازم یا تو به نام یک مادر یا شما که مادر بزرگ یا پدر بزرگ یا بچه این خانه هستید. وقتی من و شما در هر جایگاهی که قرار گرفته‌ایم نگاهی تازه به خود می‌‌اندازیم و قبل از اینکه دیگران ما را ببینند خودمان را می‌بینیم، اتفاقی که چون سکه‌ای با لب‌های کج در گلوی زندگی‌مان گیر کرده؛ رها می‌شود و ما را با خود می‌برد... 
یکی از این راه‌ها تغییر نوع پوشش در خانه است. در حالی که ادعا می‌کنیم افراد خانواده بیشترین درجه اهمیت را برای ما دارند، اما اگر این طور است چرا ما بدترین پوشش را در میان این عزیزترین‌ها داریم؟ هر چند نمی‌توان انتظار داشت با کت و شلوار و لباس شب در خانه گشت اما بی‌تفاوتی کامل به لباس‌هایی که می‌پوشیم هم می‌تواند رنگ و لعاب زندگی‌مان را بگیرد. اگر نمی‌‌خواهید این اتفاق بیفتد رموز زیر را به خاطر بسپارید.
۱) لباس‌هایتان را طبقه‌بندی کنید
همان‌طور که لباس‌هایتان را برای مراسم ختم، عروسی، مهمانی‌های کوچک و بزرگ تقسیم‌بندی می‌کنید، این برنامه‌ریزی را برای لباس‌های خانگی خود هم داشته باشید، به این صورت که حتما لباسی برای نظافت خانه در نظر بگیرید. همچنین از پیشبند برای پخت غذا استفاده کنید و به این تقسیم‌بندی، لباس خواب را هم اضافه کنید.
۲) هماهنگ بپوشید
نگاهی به لباس‌های خانگی که در کمد دارید بیندازید و ببینید کدام یک از این بلوز و شلوارها می‌توانند با همدیگر پوشیده شوند و به قول معروف ست شوند. با این نگاه، لباس‌هایی که احتیاج به کامل شدن را دارند انتخاب کنید.
۳) حواستان به جنس لباس باشد
هر لباسی که می‌خرید باید جنس خوبی داشته باشد. اما این نکته درباره لباس‌های خانگی برخلاف تصور عموم مهم‌تر است چرا که این لباس‌ها بیشتر کثیف می‌شوند و احتیاج به شست‌وشوی بیشتری پیدا می‌کنند. پس گول قیمت ارزان را نخورید و سعی کنید آنچه می‌خرید جنس خوبی داشته باشد تا به زودی کهنه و بی‌رنگ و رو نشود.
۴) در خانه، رنگی‌تر بپوشید
هر کدام از ما یک ردیف رنگی خاص در ذهن داریم اما خانه فضایی است که چهار دیواری بودن و اختیاری بودنش این اجازه و جرأت را به ما می‌‌دهد تا رنگ‌های دیگر را هم امتحان کنیم و رنگ‌های جدید را هم کثیف کنیم و در نگاه دیگران به خودمان تغییری ایجاد کنیم

پوششی زیبا اما موجه

مدل موی عجیب و غریبی که من نام آن را نمی دانم، ابروهای تیغ انداخته، شلوار جین گشادی که به زحمت روی کمر می ایستد و تعدادی وصله و پینه آن را زینت داده اند، تی شرتی که چندین سایز بزرگتر به نظر می رسد و از سر شانه آویزان است .
لباسی که اگر دقت کنی شاید شباهتی با مانتو داشته باشد، با نوارها و کمر بندی پهن، روسری کوچکی که تنها بخش مرکزی سر را پوشانده و به سختی در زیر گلو گره خورده است، چکمه های بلند تا زیر زانو و آرایشی بسیار غلیظ متناسب با رنگ لباس و روسری .
هر کدام از این دختر و پسر ساعت ها پای اینترنت و ماهواره نشسته اند تا جدید ترین مدل های سال را پیدا کنند، ساعت ها در خیابان های شهر پرسه زده اند تا آنچه را که مطابق مد است بیابند، حتی اگر هیچ تناسبی با چهره و قیافه شان نداشته باشد اهمیتی ندارد، مهم این است که شبیه آن هنرپیشه و یا خواننده لباس بپوشند و در نظر بیننده متجدد و امروزی باشند.
مد و مد گرایی از سالیان دور و شاید از نخستین روزهای زندگی بشر همراه او بوده است.روحیه تنوع طلب بشر همیشه او را به سمت ساخت مدل های جدید تر و وسایلی که زندگی را برای او راحت تر سازد سوق داده و زندگی آسان امروز خود را تا حد زیادی مرهون همین تنوع طلبی و نو آفرینی است. همین قدرت ابداع و نوآوری، انسان غار نشین را که ابزار زندگی او با زحمت زیاد از سنگ ساخته می شد و لباس های او را تکه های به هم دوخته شده الیاف درختان و یا پوست حیوانات تشکیل می داد به عصر ماشین و عصر الیاف متنوع مصنوعی و طبیعی بسیار ظریف و لطیف با رنگ های متنوع و لباس هایی با طرح ها و مدل های گوناگون رسانده است. به این ترتیب می توان مد گرایی انسان را پدیده ای مثبت دانست که می تواند او را با راه های جدید تر و ساده تر زندگی آشنا سازد. 
“مد را طبقات حاکم و مرفه جامعه تعیین می کنند. آنها با دسترسی به منابع مالی و امکاناتی که دارند جدید ترین وسایل و مدل ها را مورد استفاده قرار می دهند. طبقات متوسط جامعه نیز که به نوعی این گروه را برتر از خود می دانند سعی می کنند با آنها همانند سازی کنند. طبیعت بشر این است که از کسی که فکر می کند از او برتر است تقلید می کند. به این ترتیب می توان مد گرایی را به نوعی تقلید از گروه هایی دانست که برای افراد مقبولیت داشته و آنها را برتر می دانند." این ها را دکتر بهروز روزبه، جامعه شناس می گوید. او معتقد است مد گرایی تا زمانی که به تقلید کورکورانه تبدیل نشود قابل قبول و پسندیده است. چرا که جامعه در این صورت پدیده های نو را با آداب و سنن، فرهنگ، مذهب و سایر اصول اجتماعی خود تطبیق داده و چنان چه تضادی بین آنها وجود نداشته و برای بهتر شدن زندگی مفید باشد، می پذیرد. اما فاجعه از جایی آغاز می شود که افراد به تقلید کورکورانه روی می آورند و هر چیز را صرفا به دلیل این که مارک خاصی دارد و یا توسط افراد خاصی به کار گرفته شده مورد استفاده قرار می دهند. 
● من هستم
در گذشته دختران به دلیل حضور کمتر در جامعه و پسران به خاطر محدودیت روابط با یکدیگر و نیز به دلیل محدودیت رسانه های ارتباط جمعی به مد و الگوهای جدید چندان اهمیت نمی دادند. افراد در این شرایط بیشتر به فرهنگ بومی، خودی، داخلی، منطقه ای و ملی خود می پرداختند، در حالی که امروز این حرکت تا اندازه ای معکوس شده است. بخش های مختلف جامعه به دلیل گسترش ارتباطات تحت تاثیر فرهنگ غیر بومی و غیر ایرانی قرار گرفته اند، و جوامع صنعتی با سرعتی سرسام آور به تولید و تبلیغ کالاهای مصرفی و پوشاک مختلف می پردازند و با استفاده از گسترش حیرت آور رسانه ها برای اجناس خود در دورافتاده ترین نقاط جهان بازاریابی می کنند. علاوه بر این در مدرسه، کلاس و جامعه ارتباط زیادی بین گروه های سنی جوان و نوجوان وجود دارد، و این افراد دائما در تعامل با یکدیگر هستند. این ارتباطات باعث ایجاد حس رقابت بویژه در نوع پوشش و وسائل مورد استفاده می شود. این جوانان اغلب از الگوهایی که منشاء اصلی آن معمولا جوامع طراح و صادر کننده مد هستند الگو برداری می کنند جوان به این طریق خود را یک سر و گردن بالاتر از دیگران می داند، و احساس می کند نردبان ترقی را با موفقیت طی کرده است. این روند تنها مختص جوانان کشور ما نیست؛ بلکه ترغیب به مصرف کالاهایی نه چندان ضروری، با طرح، رنگ و نشان های خاص ، بدون آن که از جمله نیازهای اساسی محسوب شود، و استفاده از پوشش به سبک های غیر بومی جریانی جهانی است که امروزه اکثر جوامع در نقاط مختلف دنیا و بویژه کشورهای جهان سوم و در حال توسعه با آن رو به رو هستند. 
امروز اگر هنگام عبور از خیابانهای شهر بخصوص مراکز اصلی خرید نگاه اجمالی به ویترین مغازه ها بیاندازید به آسانی متوجه خواهید شد که مدل و رنگ خاصی از لباس در تمام آنها مشترک است. این رنگ و مدل مدت چندانی دوام نخواهند یافت و خیلی زود جای خود را به رنگ ها و مدل های جدیدی خواهند داد، و شما اگر اراده ای چندان قوی نداشته باشید و بخواهید خود را هر روز با مدل های جدیدی که به بازار می آیند وفق دهید ناچارید هر چند ماه یک بار سر کیسه را شل کنید و سری به بازارها و مراکز خرید بزنید. این کار اگرچه سود سرشاری را عاید بنگاه های اقتصادی که هر از چند گاهی با ایجاد تغییراتی مختصر در کیف و کفش و لباس های قبلی به اصطلاح مد جدیدتری را وارد بازار می کنند خواهد کرد، اما شما اگر از نظر مالی مشکلی ندارید و اگر در تبعیت از مدهای رایج عاقلانه و با در نظر گرفتن شئونات فردی و اجتماعی رفتار می کنید مطمئنا حرکت شما در استفاده منطقی از زیبایی ها به جامعه نیز نشاط خواهد داد. به عبارت دیگر پیروی از مد از نظر روانی، نتایج مثبتی در پی دارد و باعث می شود افراد از فضای یکنواخت و کسل کننده زندگی خود خارج شوند. از نظر روانشناسان نیز گرایش جوانان به مد به دلیل مورد توجه قرار گرفتن و پاسخگویی به نیازهای روانی آنها است؛ زیرا جوانان به دلیل روحیه تاثیر پذیر خود آمادگی بیشتری برای پذیرش پدیده های نو دارند. با این وجود مد مانند هر پدیده اجتماعی تعدادی نتایج منفی نیز برای جامعه به همراه دارد، مواردی از قبیل عدم وجود همخوانی با هنجارها، ارزش های فرهنگی و مذهبی جامعه، صرف هزینه های بالای مادی جهت خرید این نوع کالاها و... . در پیروی از مد آنچه که حائز اهمیت است حفظ همین ارزش ها به منظور جلوگیری از تقلید نابجا از الگوهای غربی است. این همان چیزی است که بعضی از جوانان ما به دلایل مختلف کمتر مورد توجه قرار می دهند. 
استفاده از بعضی پوشش ها و آرایش ها که هیچگونه سنخیتی با فرهنگ و عرف این مرز و بوم ندارند و گاهی از اوقات نمادی از گروه های خاصی هستند که حتی در کشورهای مبدا جایگاه چندانی ندارند را نمی توان ناشی از علاقه انسان به زیبایی و نوگرایی او نامید. بعضی از این مدل ها چه بسا که احساس انزجار و تاسف بیننده را بر می انگیزند. این نوع پوشش را می توان نوعی تنوع طلبی لجام گسیخته نامید که در حال حاضر از کنترل خارج شده است.
جامعه شناسان و روانشناسان دلایل متفاوتی را برای تبعیت از مدهای ناهنجار و غیر عرفی ذکر می کنند. عده ای این پدیده را ناشی از عدم اعتماد به نفس افراد و حقیر شمردن خود و جامعه ای می دانند که در آن زندگی می کنند، گروهی معتقدند روی آوردن به پوشش های عجیب راهی است برای جلب توجه. جوانی که هیچ راهی برای کسب اعتبار در میان خانواده، دوستان و جامعه خود نمی شناسد به این وسیله می خواهد بگوید من هم هستم، اما در کنار همه این عوامل گروهی نیز به این وسیله در مقابل فشار و اجبار جامعه واکنش نشان می دهند، یا به سیاست های موجود اعتراض می کنند. دکتر روزبه از این نوع اعتراض به خود تخریبی یاد می کند و می گوید: " این نحو اعتراض به سیاست های جامعه خود فرد را تخریب می کند، بدون این که تاثیری در تغییر وضعیت موجود داشته باشد. در واقع این افراد چون توانایی مقابله با وضع موجود را از طریق راه های منطقی و اصولی ندارند به این شیوه اعتراض خود را نشان می دهند."
● یک گام به عقب
موج جدید مد گرایی در کشور ما اولین بار در زمان قاجاریه و به طور رسمی با سفر ناصرالدین شاه به فرنگ آغاز شد. سال ها بعد رضا شاه تصمیم گرفت مظاهر تجدد غربی را هر چه بیشتر در ایران رونق دهد. لذا مردان ملزم شدند لباس های بلند و گشاد خود را کنار گذاشته و کت و شلوار بپوشند و کلاه پهلوی به سر گذارند. واقعه کشف حجاب در ۱۷ دی ۱۳۱۴ و حوادث مربوط به آن نیز که بدنبال سیاست کشف حجاب آتاتورک در ترکیه برای زنان اعمال شد به قدری مشهور است که نیاز به توضیح ندارد. اما این موج جدید به دلایلی با مقاومت مردم ایران مواجه شد. روزبه در این زمینه می گوید: " تمدن غنی ۲۵۰۰ساله از یک سو و فرهنگ اسلامی ۱۴۰۰ ساله از سوی دیگر لایه هایی قوی را در فرهنگ مردم این سرزمین پایه ریزی کرده بودند. لذا برخلاف کشورهایی مانند کشورهای آفریقایی که تمدن چندان قوی نداشتند و به راحتی در مقابل مظاهر تجدد غرب سر فرود آورده و آن را پذیرفتند، این روند در کشور ما با مقاومت شدیدی مواجه و با وقوع انقلاب اسلامی به کلی متوقف شد." 
سیاست های افراطی پس از انقلاب در مورد پوشش از یک طرف و موج عظیم تبلیغات رسانه ای از طرف دیگر یک بار دیگر مردم و بویژه جوانان را در مسیر مد گرایی به شیوه غربی قرار داده است. امروز لایه دیگری بر لایه های فرهنگی مردم این سرزمین در حال شکل گیری است ، و ما بیش از پیش شاهد تقابل سنت و مدرن گرایی هستیم. تقابلی که دو نسل جدید و قدیم را گاه در مقابل یکدیگر قرار می دهد و تنش هایی را بوجود می آورد. پیشرفت روزافزون تکنولوژی و در نتیجه به وجود آمدن شبکه های ارتباطی و ماهواره ای بر تمام زوایای پنهان و آشکار زندگی تأثیر گذار بوده و این فاصله و شکاف را روز به روز عمیق تر می سازد. رسانه های گروهی فاصله میان سطوح گوناگون را از بین می برند و به سرعت راه خود را در همه جا می گشایند و به کمک تبلیغات می کوشند با رواج مدهای جدید نیازهای جدیدی را در افراد ایجاد کنند. تلویزیون و مجموعه‏های داستانی رنگارنگش نیز دم‏دستی ‏ترین الگو برای نوع لباس‏پوشیدن، مدل اتومبیل و مبلمان و آداب معاشرت است، که این تجددگرایی را به اعماق روستاها و عشایری که روزگاری تنها آداب و سنت های خود را می شناختند و مطابق با آن عمل می کردند می کشاند. بی‏میلی دختر و پسر نسبت به آداب سنتی و قومی و قبیله ای و بیزاری از الگوهای تحمیلی مادر و پدر، تاثیر پذیری آنها را از الگوهای بیرونی دو چندان می‏کند. رسانه ملی با اتخاذ سیاست دفع افسد به فاسد، یعنی انتخاب بد در مقابل بدتر در واقع این جریان را شدیدتر و همه گیرتر می کند. مطرح ساختن الگوهایی که تابع مدها و شیوه های غیر هنجاری جامعه ما هستند بر گسترش و اشاعه این روش زندگی در اقصی نقاط کشور دامن می زند. علاوه بر این آن گونه که دکتر روزبه عنوان می کند این نوع سیاست، پذیرفتن تلویحی شکست است، و سیاست گزاران را مجبور خواهد ساخت روز به روز بیشتر از اعتقادات خود چشم پوشی کرده و همرنگ جماعتی شوند که چندان با اعتقادات این مرز و بوم سازگاری ندارند. تلویزیون باید با مطرح ساختن مدل های قابل قبول در برنامه های مختلف به شکلی غیر مستقیم به نحوی در مردم تاثیر گذار باشد که خود آنها به صورت خود جوش مدل ها و رفتارهایی را که شایسته یک ایرانی و یک مسلمان نیست طرد کنند. استفاده از اهرم های زور و فشار نه تنها در این زمینه کارساز نیست، بلکه سیاست گزاران را با نوعی تقابل مواجه خواهد ساخت. " فرهنگ سازی نیازمند تعامل فرهنگی در فضایی سالم است و این فضای سالم نیازمند احترام به افرادی است که عقاید و رفتارهای آنها ممکن است با خواست و نگاه ما در تضاد باشد. نمی توان به عده ای به چشم یک مجرم اجتماعی نگریست و در عین حال انتظار داشت که وقتی به بررسی مسایل مربوط به آن جرم می پردازیم مجرمان با اشتیاق پای صحبت ما بنشینند، به پیشنهادها و انتقادهای ما گوش جان فرا سپارند و احیاناً در این فضای یک طرفه دیدگاه های ما را مورد تکریم قرار دهند."
● اهرمی به نام لباس ملی
پوشش نامناسب بعضی از هم وطنان ما چندی پیش دولت و مجلس را بر آن داشت تا در پاسخ به درخواست افکار عمومی برای برخورد با وضعیت نابهنجار برخی از مدل ها دست به کار شده و طرح های مختلفی را مورد بررسی قرار دهند. موج مقابله فرهنگی با پوشش نامناسب مسئولین را بر آن داشت تا با برپایی نمایشگاه های مختلف لباس و پوشاک الگوهایی را که به نظر تطابق بیشتری با هنجارهای جامعه ما دارند معرفی کنند. طرح ساماندهی مد و لباس طرح دیگری بود که در این راستا مطرح شد و بدون این که نتیجه ای به بار داشته باشد مسکوت ماند. گروهی از کارشناسان این طرح را راهکاری مناسب برای برخورد با الگوهای ناهنجار رایج در جامعه دانستند و عده ای معتقد بودند نوع پوشش افراد به سلیقه، انتخاب و اعتقادات افراد بستگی دارد. اگر کسی به استفاده از مدل هایی که ارائه می شوداعتقاد نداشته باشد در هیچ نمایشگاهی حضور نخواهد یافت و برای انتخاب خود مراجع دیگری را در نظر خواهد گرفت. ارائه مدل های پوششی و برگزاری نمایشگاه هایی مانند ریحانه تنها برای کسانی سودمند خواهد بود که در شرایط فعلی خود را ملزم به رعایت سنت ها و ارزش های دینی و عرفی می دانند و نباید این حرکت ها را به خودی خود راه حل مشکل پوشش در سطح جامعه دانست.
موضوع دیگری که در این راستا مطرح شد و افکار عمومی را مدتی مشغول ساخت طرح لباس واحد و ملی بود. طرحی که به اعتقاد دکتر روزبه می تواند چالش های زیادی را در جامعه ایجاد نماید: " بهتر است ما الگوی پوششی مطابق با باورها و اعتقادات جامعه را ارائه دهیم و بگذاریم افراد با میل و سلیقه خود آن را اجرا نمایند. محدود ساختن افراد به انتخاب یک نوع پوشش خاص ما را با تقابل مواجه خواهد ساخت. ضمن این که چنین طرح هایی در صورت موفقیت موجب کسالت و نازیبایی جامعه خواهد شد. استفاده از پوشش های متنوع و با رنگ های گوناگونی که عرف جامعه را رعایت کند باعث سرزندگی و شادابی جامعه خواهد شد." 
● حرف آخر
طی چندین شماره در همین صفحه سعی داشتیم لزوم رعایت پوششی متناسب با شئونات انسانی را مورد بررسی قرار داده و تبعات پوشش های نا هنجار را تا اندازه ای مطرح سازیم. گفتیم خانواده مهمترین و موثرترین پایگاه برای ارائه ارزش های اجتماعی و مذهبی به کودکان و نوجوانان امروز و جوانان فردا است؛ و پدر و مادر نقشی حیاتی در سازندگی شهروندان آینده هر جامعه دارند. کارشناسان از بی تاثیری اهرم فشار و روش های مستقیم در تربیت دینی گفتند و تاثیر پوشش را در امنیت روانی و اجتماعی زن مورد بررسی قرار دادند. همه این ها تلاشی بود برای کنکاش در زوایای مختلف آنچه که ارزنده ترین زینت نامیده می شود. امید که مفید فایده بوده باشد

میخواهمت :

                می خواهم:                    

بدون اسارت دوستت بدارم.

با آزادی در کنارت باشم.

بدون اصرار، تو را بخواهم.

با سرزنش از تو انتقاد نکنم.

و اگر تو نیز با من چنین باشی،

یکدیگر را غنی خواهیم کرد

تی شرت مناسب...

تی شرتها هیچ زمان از مد خارج نمی روند؛ اما آیا شما زمانی که لباس دلخواه خود را می پوشید، به فشن هم توجه می کنید؟
احتمالا وقتی شما در حال خرید تی شرت هستید، واقعا به تیپ بدن خود توجه نمی کنید؛ و فکر می کنید که تی شرت ها لباس های غیر رسمی هستند و همه افراد می توانند آنها را بپوشند، درسته؟
اشتباه می کنید، هر سایز و هر مدل تی شرت لزوما بر تن همه اشخاص عالی و خوب به نظر نمی رسد؛ سبک ها و مدلهای مختلفی برای اندام های مختلف وجود دارد. پس به نکات ما دراین باره توجه کنید.
● تی شرت یقه هفت(وی شکل)
این مدل خاص معمولا همه جا موجود است و خرید مطلوبی محسوب می شود، اما باید بدانید که این نوع تی شرت مناسب همه افراد نیست.
تی شرت های یقه هفت برای زنانی خوب است که بالاتنه بزرگ و سنگینی دارند و سعی می کنند تا ظاهری کوچکتر و با وزن کمتر را نشان بدهند.
هرچه یقه هفت پایین تر باشد، شما لاغرتر به نظر می رسید. این نوع یقه، سایز سینه شما را کوچکتر نشان می دهد و همچنین موجب می شود که بیشتر به روی صورت شما توجه و تمرکز بشود تا بالاتنه شما.
از طرف دیگر اگر شما بالاتنه صاف و بدون برجستگی مشخص دارید، مطمئنا این نوع لباس سبک مناسب اندام شما نیست، زیرا لباس های یقه هفت همیشه باعث می شود که بالاتنه شما کوچکتر به نظر برسد. لباس زیر بادکرده و بزرگ هم به شما کمک نمی کند و تنها موجب می شود که ظاهری غیر طبیعی پیدا کنید.
● تی شرت یقه گرد
در حالی که تی شرت های یقه هفت مناسب زنانی است که بالاتنه بزرگ و سنگین وزنی دارند، تی شرت های یقه گرد اینطور نیست.
این مدل یقه برای کسانی مناسب است که می خواهند در محدوده سینه خود، ظاهری درشت تر، پرتر و فریبنده تر داشته باشند. اگر شما چندان از ظاهر و اندام طبیعی خود راضی نیستید، یقه گرد به شکلی شگفت انگیز و جادویی باعث می شود که شما بزرگتر دیده شوید.
خانمی یا سینه های بزرگ با پوشیدن لباس یقه گرد، به طور ناخواسته توجه را به آن قسمت از بدنش جلب می کند، زیرا یقه گرد موجب می شود تا شما از آنچه که واقعا هستید، بزرگتر به نظر برسید

تی شرت مناسب...

تی شرتها هیچ زمان از مد خارج نمی روند؛ اما آیا شما زمانی که لباس دلخواه خود را می پوشید، به فشن هم توجه می کنید؟
احتمالا وقتی شما در حال خرید تی شرت هستید، واقعا به تیپ بدن خود توجه نمی کنید؛ و فکر می کنید که تی شرت ها لباس های غیر رسمی هستند و همه افراد می توانند آنها را بپوشند، درسته؟
اشتباه می کنید، هر سایز و هر مدل تی شرت لزوما بر تن همه اشخاص عالی و خوب به نظر نمی رسد؛ سبک ها و مدلهای مختلفی برای اندام های مختلف وجود دارد. پس به نکات ما دراین باره توجه کنید.
● تی شرت یقه هفت(وی شکل)
این مدل خاص معمولا همه جا موجود است و خرید مطلوبی محسوب می شود، اما باید بدانید که این نوع تی شرت مناسب همه افراد نیست.
تی شرت های یقه هفت برای زنانی خوب است که بالاتنه بزرگ و سنگینی دارند و سعی می کنند تا ظاهری کوچکتر و با وزن کمتر را نشان بدهند.
هرچه یقه هفت پایین تر باشد، شما لاغرتر به نظر می رسید. این نوع یقه، سایز سینه شما را کوچکتر نشان می دهد و همچنین موجب می شود که بیشتر به روی صورت شما توجه و تمرکز بشود تا بالاتنه شما.
از طرف دیگر اگر شما بالاتنه صاف و بدون برجستگی مشخص دارید، مطمئنا این نوع لباس سبک مناسب اندام شما نیست، زیرا لباس های یقه هفت همیشه باعث می شود که بالاتنه شما کوچکتر به نظر برسد. لباس زیر بادکرده و بزرگ هم به شما کمک نمی کند و تنها موجب می شود که ظاهری غیر طبیعی پیدا کنید.
● تی شرت یقه گرد
در حالی که تی شرت های یقه هفت مناسب زنانی است که بالاتنه بزرگ و سنگین وزنی دارند، تی شرت های یقه گرد اینطور نیست.
این مدل یقه برای کسانی مناسب است که می خواهند در محدوده سینه خود، ظاهری درشت تر، پرتر و فریبنده تر داشته باشند. اگر شما چندان از ظاهر و اندام طبیعی خود راضی نیستید، یقه گرد به شکلی شگفت انگیز و جادویی باعث می شود که شما بزرگتر دیده شوید.
خانمی یا سینه های بزرگ با پوشیدن لباس یقه گرد، به طور ناخواسته توجه را به آن قسمت از بدنش جلب می کند، زیرا یقه گرد موجب می شود تا شما از آنچه که واقعا هستید، بزرگتر به نظر برسید

چگونه عطر و ادوکلن خود را انتخاب کنید؟

بسیاری از ما صبح ها قبل ازرفتن به محل کار، یا عصرها قبل از شرکت در یک میهمانی و قرار ملاقات از یک ادوکلن یا عطر استفاده می کنیم. شما چه فاکتوری را برای انتخاب و خرید عطر یا ادوکلن در نظر می گیرید؟ آیا از روش تست بویایی در مغازه استفاده می کنید؟ 
اگر شما عطر یا ادوکلن دلخواه تان را با روش استشمام در مغازه، از بین تعداد بسیار زیاد محصولات معطر انتخاب کردید، شاید تعجب کنید اگر بدانید که ادوکلن ها و عطرها در حقیقت سه رایحه متمایز دارند. 
اولین رایحه بوی تندی می باشد که تازگی و گیرایی زیادی داشته و به محض استعمال عطر از آن متصاعد می شود. در واقع این رایحه اولین احساس شما از آن عطر یا ادوکلن را به دنبال دارد. 
پس از چند لحظه وقتی بوی اولیه کم شد، بوی اصلی حاصل می شود. شما ممکنست این بو را به واسطه استعمال عطر متوجه نشوید، اما در عرض ۱۰ دقیقه تا یک ساعت بعد از استعمال، از تندی اولیه بوی عطر کاسته شده و بوی اصلی بر جای می ماند. 
خرید ادوکلن نشاط آور است، اما با وجود فراوانی محصولات موجود، ممکن است تجربه طاقت فرسایی به شمار آید. 
مدتی طولانی پس از استعمال عطر یا ادوکلن، بویی برجای می ماند که به آن “base note” می گویند. این بو، سومین رایحه عطر یا ادوکلن است که تند و پایدار بوده و معمولاً بیشتر و عمیق تر از رایحه اولیه می باشد. 
بنابراین وقتی در آینده برای خرید عطر و ادوکلن می روید، ابتدا عطر مورد دلخواهتان را انتخاب کرده و بعد آن را روی تکه ای ورق یا کارت اسپری کنید، سپس کارت را با خود به خانه بیاورید. وقتی بوی اولیه عطر کم شد، شما بوی ملایم تری را که مربوط به رایحه اصلی عطر یا ادوکلن است استشمام خواهید کرد. همین امر به شما کمک می کند تا خرید هوشمندانه ای انجام دهید. 
خرید ادوکلن نشاط آور است، اما با وجود فراوانی محصولات موجود، ممکن است تجربه طاقت فرسایی به شمار آید. خرید اولین و بهترین بویی که شما را تحت تاثیر قرارمی دهد ایده بدی نیست، اگر بخواهید فقط خودتان آن را استشمام کنید، اما در نهایت دیگران هم آن بو را استشمام خواهند کرد. بنابراین خریدن عطر یا ادوکلنی که بر پایه رایحه اصلی آن باشد به شما کمک می کند تا بفهمید سایر افراد چه احساسی از این بو دارند

اگر خودتان لباس هایتان را اتو می کنید بهتر است

● دانستنی های اتوکشی لباس
لباس های اتو شده و ملحفه های صاف و اتو کشیده، هم تمیزتر و زیباتر به نظر می رسند و هم هنگام استفاده احساسی از رضایت و خشنودی را برای شما به ارمغان می آورند. اما اتو کشیدن لباس ها نه تنها کار چندان ساده ای نیست بلکه اگر با رعایت روش صحیح آن انجام نشود مشکل تر می شود و نتیجه آن نیز رضایت بخش نخواهد بود. چه بسا بی توجهی در هنگام اتوکاری به سوختن، خراب شدن و در نهایت از بین رفتن و بی استفاده شدن لباس های گاه گرانقیمت نیز منجر شود.اتوکشی به دو روش انجام می شود : با استفاده از اتو پرسی و یا به وسیله اتوهای دستی. 
برای صاف کردن ملحفه ها، پارچه های نخی، پلی استر و ابریشم، اتوی دستی مناسب تر است.
این دو نوع اتو در حقیقت به دو شیوه متفاوت لباس ها را صاف می کنند؛ اولی با پرس کردن و فشردن پارچه آن را صاف می کند و اتوی دستی با کشیده شدن بر روی سطح پارچه چروک های آن را باز می کند. هر یک از این دو روش برای انواع خاصی از پارچه و لباس مناسب تر هستند و برخلاف تصور ما همیشه و برای همه لباس ها یکسان و قابل جایگزینی با یکدیگر نیستند. گرچه ما اغلب در منزل از اتوهای دستی برای اتو کردن تقریباً تمام لباس ها و انواع پارچه های مختلف استفاده می کنیم. پارچه های ظریف مانند ژرسه، پارچه های پشمی و همچنین لباس های پیلی دار باید به وسیله اتوی پرسی اتوکشی شوند. اما برای صاف کردن ملحفه ها، پارچه های نخی، پلی استر و ابریشم، اتوی دستی مناسب تر است. 
جدا از نوع اتویی که مورد استفاده قرار می دهید برای رسیدن به نتیجه مطلوب و پیشگیری از آسیب دیدن لباس ها همیشه به خاطر داشته باشید قبل از شروع اتوکشی به اطلاعات درج شده در قسمت داخلی لباس ها که شما را از قابلیت پارچه برای اتوکشی و میزان درجه مناسب آن آگاه می کند توجه کنید و چنانچه استفاده از اتو برای پارچه لباس مجاز باشد درجه اتو را روی میزان ذکر شده تنظیم کنید. 
پس از تنظیم درجه اتو، به تناسب جنس پارچه لباس رعایت برخی اصول دیگر نیز می تواند در حفظ وضعیت لباس به بهترین شکل و برای مدتی طولانی تر مفید باشد؛ مثلاً هنگام اتو کردن پارچه های تهیه شده از الیاف مصنوعی به ویژه اگر رنگی تیره دارند برای جلوگیری از برق افتادن پارچه، آن را از پشت اتو کنید یا یک قطعه پارچه تمیز نخی را روی آن بیاندازید و سپس اتو بکشید. برای اینکه نقش درزها و جای دوخت زیپ روی پارچه به صورت براق باقی نماند هنگام اتو کشیدن این قسمت ها نیز از یک قطعه پارچه استفاده کنید و اتو را مستقیماً روی لباس نگذارید. اگر پارچه و لباس شما بر اثر اتو کشیدن برق افتاده، پارچه نخی مرطوبی را روی قسمت براق شده قرار دهید و اتو بکشید تا بخار حاصله، برق افتادگی را از میان ببرد. 
لباس هایی که از پارچه های درشت بافت دوخته شده را نیز همیشه از پشت اتو بزنید. برای اتو کشیدن ملحفه ها و قطعات پارچه ای بزرگ ابتدا آنها را تا بزنید و به صورت یک قطعه کوچک تر چندلا در آورید سپس با باز کردن هر تا یک بخش از آن را اتو کنید (مانند ورق زدن یک کتاب). هنگام اتو زدن پرده ها، یک صندلی در پشت میز اتو قرار دهید و قسمت هایی از پرده را که اتو زده اید روی صندلی بگذارید تا به این ترتیب از افتادن پرده روی زمین و چروک شدن دوباره آن و همچنین سنگینی و کشیده شدن باقیمانده پارچه پرده جلوگیری شود. برای اتو کردن لباس های ابریشمی ابتدا آنها را کمی با آب مرطوب کنید و سپس از پشت در حالی که یک قطعه پارچه نخی روی آن قرار داده اید اتو بزنید. 
هنگام اتو کردن پارچه های تهیه شده از الیاف مصنوعی به ویژه اگر رنگی تیره دارند برای جلوگیری از برق افتادن پارچه آن را از پشت اتو کنید یا یک قطعه پارچه تمیز نخی را روی آن بیاندازید و سپس اتو بکشید. برای اینکه نقش درزها و جای دوخت زیپ روی پارچه به صورت براق باقی نماند هنگام اتو کشیدن این قسمت ها نیز از یک قطعه پارچه استفاده کنید و اتو را مستقیماً روی لباس نگذارید. اگر پارچه و لباس شما بر اثر اتو کشیدن برق افتاده، پارچه نخی مرطوبی را روی قسمت براق شده قرار دهید و اتو بکشید تا بخار حاصله، برق افتادگی از بین برود.
برای اتو کردن لباس های پیلی دار مانند دامن پیلی دار، ابتدا بخش پیلی دار لباس را به قسمت های حدود ۱۵ سانتی متر تقسیم کنید و پیلی های لباس را در هر ۱۵ سانت مرتب کنید و با اتو پرس یا با فشردن اتو دستی روی آن اتو کنید تا سرد شود و سپس ۱۵ سانتی متر دیگر از آن را به همین ترتیب اتو بزنید. هنگام اتو کشیدن دکمه های پلاستیکی را با قرار دادن یک قاشق مرباخوری روی آنها بپوشانید تا با برخورد اتوی داغ صدمه نبینند. اگر چیزی مانند پارچه نایلونی بر اثر غفلت به زیر اتو چسبید، تا اتو داغ است آن را با یک حوله مرطوب شده با محلول آب و جوش شیرین تمیز کنید و سپس یک دستمال نخی خشک روی آن بکشید. 
در آخر لازم است بدانید اگر در سفر هستید و اتو به همراه ندارید می توانید چروک های لباستان را با آویختن آن از یک جالباسی در حمام بخار گرفته، باز و صاف کنید.اگر قصد استحمام ندارید و در فضای حمام بخار آب کافی برای این منظور وجود ندارد می توانید با دست به لباستان آب بپاشید و آن را مرطوب کنید تا چروک ها باز شوند سپس با گرفتن هوای داغ سشوار از فاصله مناسب با لباس، آن را خشک و برای پوشیدن آماده کنید