آیا تاکنون پای صحبت
افرادی که گرفتار مواد مخدر شده و یا به علت جرایم مختلفی که مرتکب شدهاند گرفتار
زندانها و دارالتادیب هستند، نشستهاید؟ چیزی که قریب به اتفاق این افراد به آن
اعتراف میکنند، همنشینی با دوستان ناباب است.شاید تا به حال با شنیدن این جمله
فقط سری از روی تاسف تکان میدادید اما اکنون که خود نگران رفت و آمدهای فرزند
نوجوانتان هستید، میبینید که پیشگیری از معاشرت یک نوجوان با دوستان ناباب کار
چندان سادهای هم نیست. سنین نوجوانی ویژگیهای خاص خود را دارد. در این سنین است
که شخصیت، هویت و الگوهای زندگی آینده نوجوان شکل میگیرد. بیشتر والدین در این
دوران احساس دوگانهای نسبت به فرزند نوجوانشان دارند.
فرزندان نوجوان مان آموخته اند که کم کم در حال بزرگ شدن هستند . آنها افزایش
قوه استدلال و درک شرایط را خود احساس میکنند و با تغییرات جسمانی تازه و عجیبی
روبهرو هستند .
در این شرایط از خود ، چهره و صدای خود بیزار میشوند . رشد سریع در این سنین باعث
میشود که آنان نگران عکسالعمل دیگران نسبت به رفتار خود باشند و در همین زمان
است که احتیاج شدیدی به درک شدن دارند نه تحقیرشدن. ورود کودکان به این دوران برای
بسیاری از والدین ناگوار است .
نوجوانان از ما یاد گرفته اند که به طور منطقی فکر کنند و علت و معلول را جویا
شوند . نتایج را با منطق هرچند کم خود بررسی کنند . دیگر آنان به آسانی تسلیم
امر و نهی ما نمیشوند. یک نوجوان دراین زمان احتیاج زیادی به مشورت دارد،
مشورت و نه تحمیل و این دقیقا همان نکتهای است که والدین به طور معمول در آن دچار
خطا میشوند .
● نوجوان و گروه همسالان
انسان از چه رو به معاشرت با دوستان نیازمنداست؟ آیا از این رو که وی موجودی
اجتماعی است یا اینکه در ورای این معاشرتها، به کسب بینش زندگی و دانش اجتماعی
علاقهمند است؟ پاسخ درست به این پرسش در واقع هر دو را شامل میشود. او میخواهد
درگروه همسالان جایگاهی داشته باشد و مورد پذیرش قرار گیرد تا از این طریق بر
احساس تنهایی خویش فایق آید و از سوی دیگر، در حلقه ارتباط دوستی است که فرد میتواند
خودی نشان داده و ابراز وجود کند و بخشی از تواناییهایش را به ظهور برساند.
همانطوری که میدانیم، نوجوان در سن بلوغ به طور عمده متأثر از گروه همسن خویش
است و بیش از آنکه از رفتار والدین و حتی مربی تأثیر بپذیرد، از گروه دوستان خویش
الهام میگیرد. بنابراین نیرومندترین تأثیر رفتاری در این مرحله سنی از سوی دوستان
همراه و همگروه نوجوان به جا گذارده میشود.
نوجوان در این دوران، در ایجاد ارتباط با والدین خود علاقهمندی کمتری نشان میدهد
و ارتباط والدین با نوجوان هم به همین دلیل از دشواری و حساسیت خاصی برخوردار است.
روی همرفته چنانچه بتوان در انتخاب ترکیب دوستان همگروه نوجوان، گامهای مؤثری
برداشت، شاید بزرگترین خدمت، هم به لحاظ رفتاری و هم به لحاظ پیشرفت تحصیلی در حق
او انجام شده باشد. نوجوان از نظر رفتاری، به طور عمده دوستان هم گروه خود را
الگوی رفتاری خویش میداند و از روش و منش و وشیوههای رفتاری این گروه پیروی میکند.
او برای اینکه مقبول جمع دوستان و همسالان افتد و با آنان ارتباط و معاشرت داشته
باشد، ناگزیر از پذیرش هنجارها و ارزشهای آنان است چون در غیر این صورت، از آن جمع
طرد میشود.
بنابراین اگر گروه دوستان نوجوان افرادی خوشرفتار و با منش و تربیت مطلوب باشند،
نوجوان نیز در مسیر آنان گام برخواهد داشت و چنانچه خدای ناکرده گروه دوستان دارای
مشکلات رفتاری باشند، نوجوان با تبعیت از آنها در مسیر و وادی نامناسبی قرار میگیرد
و در آن مسیر حرکت خواهد کرد.
به عنوان مثال، اگر فردی با گروهی از معتادان رابطه برقرار کند و با آنان دوست
شود، به تدریج تحت تأثیر رفتار آنان قرار میگیرد و معتاد میشود؛ چون از سویی، ملاک
پذیرش و قبول فرد به وسیله یک گروه و جمع، پذیرفتن فرهنگ آنهاست و از سوی دیگر،
معتادان هم علاقهمندند که مواد مخدر را به طور دستهجمعی استعمال کنند که هم در
موقع استعمال مصاحبی داشته باشند و هم از شدت فشار سرزنش اجتماع بر خود بکاهند.
از اینرو، معتادان علاقهمندند که دوستان و همسالان خود را به جرگه اعتیادشان
بکشانند. در این صورت، اگر نوجوانی از تعلیم و تربیت مقدماتی و صحیح خانوادگی
محروم باشد و خانوادهاش او را از مضرّات اعتیاد مطلع نکرده باشند و در محیط اعتیاد
زندگی کند و با دوستان معتاد نیز سر و کار داشته باشد، احتمال اینکه معتاد شود،
بسیار زیاد است. همین فرآیند تأثیر گروه بر فرد، در سایر انواع بزهکاری به غیر از
اعتیاد نیز صادق است. البته شدت این تاثیر پذیری به عواملی نظیر شدت، سن و زمان
تماس و...نیز بستگی دارد.
● چگونه میتوانیم بر دوستیهای نوجوانانمان نظارت صحیح داشته باشیم؟
سعی کنیم که الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشیم . فضــــایی ایجاد کنیم که
فرزندانمان در آن احساس آرامش کنند. با نوجوانانمان دوست باشیم و فاصلهها را کم
کنیم. تلاش کنیم ارتباطمان با آنها به گونهای باشد که به راحتی بتوانند مشکلات و
نیازهای خود را با ما در میان بگذارند. سعی کنیم وقت بیشتری را با نوجوانمان صرف
کنیم . با آنان به رستوران ، پارک ، کوه ، سینما و ... برویم و از همه مهمتر به
آنان ابراز عشق و علاقه کنیم. گام بعدی، ایجاد سازگاری در محیط خانه است.ما باید
تلاش کنیم که محیطی امن و دور از جار و جنجال برای فرزندانمان مهیا کنیم .باید
نسبت به اعمال و رفتار فرزندان نوجوانمان حساس و نکته سنج باشیم و بر روابط آنان
با دیگران نظارت جدی داشته باشیم.
یکی از مهمترین نکات این است که موضع خود را برابر سیگار ، مواد مخدر و الکل و
دیگر اعمالی که انتظار داریم فرزندمان به سوی آنها کشیده نشود، مشخص کرده و آشکارا
آن را به زبان بیاوریم. نظم و قانون مناسب و سازنده مشخصی را در خانواده برقرار
سازیم و برای سرپیچی از آن ، تنبیهات مناسبی در نظر بگیریم و قاطعانه در صورت لزوم
آن را به مرحله اجرا درآوریم.
● سخنی با نوجوانان
▪ دوستی انتخاب کنید که رازدار باشد. ما حق داریم اسرار خودمان را به همه کس
بگوییم ولی اسرار دیگران امانتی است که به دست ما سپردهاند. نباید در امانت آنها
خیانت کنیم.
▪ دوستی که ظاهر و باطنش یکی است میتواند قابل اعتماد باشد. در حقیقت این ویژگی
در افرادی تبلور مییابد که از شخصیت سالمی برخوردارند و احساس حقارت نفس نمیکنند.
▪ از نشانه های جوانمردی و مروت این است که دوستان در پیشامدها و تنگناها یکدیگر
را تنها نگذارند و چه بسا در دشواریهای زندگی بیش از راحت و آسایش باید در کنار
یکدیگر بایستند و مرارتها را میان خود تقسیم کنند.پس همیشه در انتخاب دوست به
دنبال شخصی باشید که در دوران سختی پشتیبان شما باشد.
▪ اگر میخواهید دوستتان بدارند، دوست بدارید و دوستداشتنی هم باشید.
▪ دوستی واقعی خریدنی نیست، تنها باید آن را پیدا کرد.
▪ بهتر است دوستانتان را فقط برای خودشان بخواهید، نه برای آنچه میتوانند در
اختیارتان بگذارند.
▪ هرگز دوستانتان را شرمنده و خجالتزده نکنید.
▪ سعی کنید کسی را پیدا کنید که شنونده خوبی باشد زیرا همه به فردی برای درد دل
کردن نیاز دارند.شما نیز تلاش کنید که شنونده خوبی برای او باشید.
▪ هیچگاه ارتباط عاشقانهتان را با ارتباط دوستانه درنیامیزید.
▪ هرگز تصمیم نگیرید اخلاق دوستانتان را تغییر دهید، شما فقط میتوانید خودتان را
عوض کنید