دارا و سارای قدیمی و اصلی

این شعر رو ما کلاس اول ابتدایی بودیم دادن ما حفظ کردیم و از اون موقع تا حالا  یادم مونده :

یک عمر خوانده بودیم

دارا انار دارد

در دست کوچک خود

سارا انار دارد

ما مشق می نوشتیم

با شور و شادمانی

غافل از اینکه دارا

حتی نداشت نانی

سارا گلوله ای خورد

وقتی شعار می داد

هنگام مرگ خونش

بوی بهار می داد

در دستهایش امروز

دارا تفنگ دارد

با دشمنان سارا

او قصد جنگ دارد

دارا که مشق ما بود

در جبهه هاست امروز

درس شجاعت او

سر مشق ماست امروز