چرا گاهی پس‌رفت می‌کنیم؟

چرا برخی افراد شکست می‌خورند و برخی به موفقیت دست می‌یابند؟ این مسئله، گاهی اوقات عادلانه به نظر نمی‌رسد. همه‌ی ما افرادی را می‌شناسیم که آموزش خوب و دیدگاه درستی دارند و به آنچه می‌خواهند دست می‌یابند. آن‌ها والدینی خوب، کارمندانی شریف و دوستانی صدیق هستند. علی‌رغم دانش، احساسات و علایق، برخی از آن‌ها در زندگی ناامید هستند و سعی می‌کنند بیش‌تر از آنچه دارند، به دست آورند، اما کمتر به این هدف دست می‌یابند. در کنار آن‌ها افرادی هستند که به نظر می‌رسد دریافت زیادی دارند، اما در واقع، به چیز کمی دست یافته‌اند. دلیل این است که آن‌ها آموزش خوبی ندارند. آن‌ها دیدگاه ضعیفی درباره‌ی خود دارند و اغلب، فاقد صداقت و اخلاقیات هستند. تنها چیزی که آن‌ها درمقایسه با افراد موفق دارند، میل واقعی برای پیش‌روی است. علی‌رغم عدم وجود مواردی چون فضیلت، دانش و حق‌شناسی، این‌ها هم جزو افرادی هستند که گاهی در رأس قرار می‌گیرند.
برگرفته از کتاب:
رآن، جیم؛ پنج قطعه‌ اصلی از پازل زندگی؛ برگردان توحید فریدونی و رامین درگاهی؛ چاپ دوم؛ تهران: ذهن‌آویز 1388.