ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
۲ - او را با کودکان دیگر مقایسه نکنند. ۳ -بیش از حد توان او از او انتظار نداشته باشند. ۴ -طبیعت کودک خود را (درونگرا و برونگرا) ، نفی نکنند. ۵ -از حمایت بیش ازحد کودک خود بپرهیزند. ۶ -به جای او تصمیم نگیرند و به جای او مشکلاتش را حل نکنند. ۷ -از احساس دلسوزی، ترحم و مداخلهی حمایتگرانه پرهیز کنند. ۸ -از محکوم کردن او در نزد دیگران به ویژه همسالان اجتناب کنند. ۹ - همهی خواستهها و توقعات فرزند خود را برآورده نکنند. ۱۰ - تا حد امکان او را تنبیه بدنی نکنند. ۱۱ - از کلمات توهینآمیز و سبک پرهیز کنند. ۱۲ - حس انتقام و کینهتوزی را به او القا نکنند. ۱۳- قوانین و مقررات مدرسه را در نزد کودک به تمسخر نگیرند. ۱۴- مشکلات عاطفی کودک را در نزد او بیان نکنند. ۱۵ - از پاداشهایی که جنبهی رشوه و باجخواهی دارد، پرهیز کنند ۱۶- از آموزشهای زودرس و یا دیررس، به ویژه در مسائل جنسی، به کودکان پرهیز کنند ۱۷- از سرکوب نیازهای کودکان خودداری کنند. ۱۸ -با همهی فرزندان خود با روش یکسان برخورد نکنند و انتظار یکسان نیز نداشته باشند. ۱۹- در برابر کودک از نزاع و درگیری بین خود و همسرشان خودداری کنند. ۲۰ -از یاری کردن دائمی کودک در انجام تکالیف درسی او خودداری کنند. ۲۱- از جهت دادن و برجسته کردن استعدادهای خاص او زودتر از موعد خودداری کنند. ۲۲ - سوالات و کنجکاویهای مربوط به مسائل جنسی او را سرکوب نکنند. منبع: برگرفته از کتاب" هشدارها و نکته های تربیتی " - دکتر عبد العظیم کریمی
۱ -به کودک خود برچسب نزنند.